Maandag hebben we voor het eerste een bezoek gebracht aan de kinderrevalidatie- arts. Wat jammer dat zijn vinger gebroken is. Nu moeten we aangepast verder. Bedacht ik natuurlijk ook al, maar afzeggen resulteert al gauw in een wachttijd van twee maanden. De arts vertelde dat Tristan niet de diagnose DCD krijgt. De chromosomale afwijking als diagnose zou zwaarder wegen dan de diagnose DCD, bovendien mag het niet gediagnosticeerd worden als er een andere onderliggende oorzaak kan zijn voor de motorische problemen. Toen ik zei dat ik dat jammer vond, vertelde dat arts dat de deuren nu niet gesloten bleven en het traject hetzelfde zou zijn. Gelukkig maar.
Tristan was wel erg zenuwachtig, hij kreeg spontaan aandrang bij de dokter, maar hij gedroeg zich prima. In de wachtkamer hebben we de namen van de medewerkers zitten bekijken en hun foto's en hij was verrukt dat 'zijn' dokter er ook bij stond. Alleen mevrouw van der Kleij; daar wilde hij wel heen, want die gaat met je kleien ;-)
Volgende week staat de ABC- movement test op het programma, maar heeft hij nog gips. We gaan zien hoe ze dat gaan oplossen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten